Hospital de Orbigo -Astorge 18 km
Blijf op de hoogte en volg Willem
22 Mei 2016 | Brazilië, Astorga
Het is precies 3 weken geleden dat ik begon met de camino.
De eerste dag heel spectaculair met sneeuw. De eerste anderhalve week met prachtige wandelingen. Het leek wel vakantie!
Gaandeweg worden de wandelingen saaier en eentoniger van landschap. Dus het echte doorzetten is begonnen.
Het ritme van elke dag begint al heel gewoon te worden. Mijn rugzak ken nu als mijn eigen broekzak.
De meeste dagen heb ik het erg naar mijn zin. Het weer werkt ook erg mee. Steeds prima wandelweer.
Vandaag sprak ik een Hongaarse dame, 4 dagen later vertrokken dan ik, en zij had al 4 echte regendagen meegemaakt! En echte warme dagen heb ik ook niet gehad. Ik ben een boffer.
Zoals ik al schreef tref je wel eens saaie overnachtingsmogelijkheden. Dan kan een vrije middag lang duren. Gesprekken met leuke mede pelgrims is dan mooi meegenomen.
Wat heeft de pelgrimstocht tot nu toe opgebracht?
Veel indrukken van natuur en cultuur. Lekker wandelen natuurlijk. Ik ben oa een liefhebber van romaanse kerken en daar heb ik er al een behoorlijk aantal van gezien.
Leuk om lokale mensen te zien in hun dagelijkse leven.
Het is ook de moeite waard om deel uit te maken van een groot internationale geheel. Ik heb nog geen 20 Nederlanders gezien. Wel veel uit Canada, VS, Brazilië, Zuid-Korea, Japan, Duitsland, Italië, Hongarije en natuurlijk Spanje.
Of deze pelgrimsweg mijn leven gaat veranderen?
Ik denk het niet. Volgens mij is mijn kijk op het leven niet anders geworden. Er komt geen andere Jan Willem terug naar Nederland. Het is wel een unieke ervaring om mee te maken. Iets bijzonders dat ik me al een aantal jaren op verheugd heb.
En nu over tot de orde van de dag.
Vanmorgen vertrokken met een Spanjaard en een Hongaarse.
Het is zwaar bewolkt maar gelukkig valt er geen regen. Het is vroeg en het is zondag dus er zijn geen bars ( bar is een gelegenheid waar je koffie en een klein hapje kan krijgen ) open. Mijn eerste kopje koffie drink ik pas om 11 uur.
Ik kom aan in een leuke historische stad: Astorga. Veel terrassen en eetgelegenheden.
De albergue, waar ik ga slapen, heeft 120 bedden. Groot maar gezellig.
Toevallig kom ik Rob weer tegen. Al een tijdje niet gezien. Hij gaat naar de dokter vanwege een beenvliesontsteking aan zijn onderbeen. Ik loop met hem mee. Van de dokter krijgt hij een antibiotica, ibibrufin en hij moet een paar dagen rust nemen. Jammer voor hem. Vanavond spreken we af om als afscheid een hapje te gaan eten.
Bij de foto's zie je ook een reclamebord die aan het begin van de stad stond. Misschien een idee voor onze praktijk?
De eerste dag heel spectaculair met sneeuw. De eerste anderhalve week met prachtige wandelingen. Het leek wel vakantie!
Gaandeweg worden de wandelingen saaier en eentoniger van landschap. Dus het echte doorzetten is begonnen.
Het ritme van elke dag begint al heel gewoon te worden. Mijn rugzak ken nu als mijn eigen broekzak.
De meeste dagen heb ik het erg naar mijn zin. Het weer werkt ook erg mee. Steeds prima wandelweer.
Vandaag sprak ik een Hongaarse dame, 4 dagen later vertrokken dan ik, en zij had al 4 echte regendagen meegemaakt! En echte warme dagen heb ik ook niet gehad. Ik ben een boffer.
Zoals ik al schreef tref je wel eens saaie overnachtingsmogelijkheden. Dan kan een vrije middag lang duren. Gesprekken met leuke mede pelgrims is dan mooi meegenomen.
Wat heeft de pelgrimstocht tot nu toe opgebracht?
Veel indrukken van natuur en cultuur. Lekker wandelen natuurlijk. Ik ben oa een liefhebber van romaanse kerken en daar heb ik er al een behoorlijk aantal van gezien.
Leuk om lokale mensen te zien in hun dagelijkse leven.
Het is ook de moeite waard om deel uit te maken van een groot internationale geheel. Ik heb nog geen 20 Nederlanders gezien. Wel veel uit Canada, VS, Brazilië, Zuid-Korea, Japan, Duitsland, Italië, Hongarije en natuurlijk Spanje.
Of deze pelgrimsweg mijn leven gaat veranderen?
Ik denk het niet. Volgens mij is mijn kijk op het leven niet anders geworden. Er komt geen andere Jan Willem terug naar Nederland. Het is wel een unieke ervaring om mee te maken. Iets bijzonders dat ik me al een aantal jaren op verheugd heb.
En nu over tot de orde van de dag.
Vanmorgen vertrokken met een Spanjaard en een Hongaarse.
Het is zwaar bewolkt maar gelukkig valt er geen regen. Het is vroeg en het is zondag dus er zijn geen bars ( bar is een gelegenheid waar je koffie en een klein hapje kan krijgen ) open. Mijn eerste kopje koffie drink ik pas om 11 uur.
Ik kom aan in een leuke historische stad: Astorga. Veel terrassen en eetgelegenheden.
De albergue, waar ik ga slapen, heeft 120 bedden. Groot maar gezellig.
Toevallig kom ik Rob weer tegen. Al een tijdje niet gezien. Hij gaat naar de dokter vanwege een beenvliesontsteking aan zijn onderbeen. Ik loop met hem mee. Van de dokter krijgt hij een antibiotica, ibibrufin en hij moet een paar dagen rust nemen. Jammer voor hem. Vanavond spreken we af om als afscheid een hapje te gaan eten.
Bij de foto's zie je ook een reclamebord die aan het begin van de stad stond. Misschien een idee voor onze praktijk?
-
22 Mei 2016 - 16:55
Hans Loeve:
Jippie, het is weer 22 mei. Voelt beter. -
22 Mei 2016 - 18:50
Herman:
Hoi Jan Willem,
Het gaat wel snel zeg,
je bent alweer op de helft. Fijn dat je het zo naar je zin hebt. Maar ook fijn dat er geen andere Jan Willem terugkomt. Had ik eigenlijk ook niet verwacht. Ik denk dat we niet meer zo snel veranderen op onze leeftijd, tenzij we een traumatische ervaring opdoen.
Geniet van je wandeltochten. Hier is het de hele dag al druilerig.
Mooie foto trouwens, die met de drie schaduwen.
Groeten,
Herman -
22 Mei 2016 - 19:07
Wim En Marijke:
HA Jan Willem fijn te lezen dat het goed gaat en een kortere tocht dan gisteren, dat was wel lang hoor (vind ik) . Wat gaat de tijd dan toch snel, nu op de helft al weer. Wij wensen je succes morgen en een fijne avond. Groetjes -
22 Mei 2016 - 20:34
Wim Martens:
Dag WillemWandel,
Inderdaad, al weer 3 weken onderweg, je bent inmiddels je 4e week ingegaan. Leuk dat je nu ook iets meer verteld dan over je wandeling. Volgens mij vindt er ook geen echte verandering plaats, maar zal je misschien zaken in een wat ander perspectief zien. Om zelf wat te ondergaan moet je waarschijnlijk meer op jezelf zijn aangewezen. Nu kom je immers steeds weer ander pelgrims tegen waarmee je in gesprek kunt gaan en wordt het wandelen geen eenzame bezigheid..
Ik heb inmiddels 4 keer alleen hardgelopen. Ik kan je vertellen dat met z'n tweeën toch gezelliger is. Hartelijke groet vanuit een regenachtig Ede, Wim -
22 Mei 2016 - 20:43
Peter:
Hai willemwandel.
Je gaat snel. Leg je steentje maar vast klaar want de Kruz de Fierro is in aantocht. Nu nog even naar 1500meter klimmen en de wilde honden van Foncebadon afschudden. Veel plezier de komende tijd. De tocht wordt vanaf nu een stuk mooier dan het vlakke land. Ik beleef mijn tocht nogmaals door je mooie verslagen. Succes.
Groeten van Corry en Peter.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
